Dün yaşananlar hak arama eylemi değil, bir eşkıya filmiydi!

Dün yaşananlar hak arama eylemi değil, bir eşkıya filmiydi!

Dün İzmir Büyükşehir Belediye Meclisi önünde yaşananlar, bir işçi eyleminden çok bir sokak çatışmasını andırıyordu.

İşten çıkarılan işçilerin demokratik tepkisini örgütlemesi gereken sendikalar, maalesef işin dozunu kaçırdı.

Her seferinde söyleriz; eylem bir haktır ve bu konu tartışılamaz bile.

Ama…

Dün yaşanan tablo bir hak arama eylemi değildi.

Belediye meclis salonunun giriş kapısına dayanan, içeri zorla girmeye çalışan, sinirlerine hakim olamayan grubun sergilediği tabloyu bir hak arayışı olarak asla nitelendiremeyiz.

Üstelik dün öyle bir durum yaşandı ki…

Kendilerine destek olan ve durumu haberleştirmek için sahada olan basın mensuplarını bile darp eder hale geldiler.

Bu çok vahim bir durumken merak ettiğim bir şey daha var; o kapılar açılsaydı ne olacaktı?

İçeri girince ne yapmayı planlıyorlardı?

Meclis salonunu mu yıkacaklardı, belediye çalışanlarını mı linç edeceklerdi, meclis üyelerini mi yoksa belediye başkanını mı darp edeceklerdi?

Çünkü içeriye girmek için yaptıkları şeyler hak aramak için yapılacak şeyler değildi!

Eylemin şiddetle bu kadar iç içe geçmesi, sendikaların amacından saptığının yegane göstergesidir!

Bu görüntüler gösteriyor ki sendika temsilcileri krizi yönetemiyor, üstüne üstük kriz yaşanmasına sebep oluyor.

Bu da bu tür vandallıkların yaşanmasına sebebiyet veriyor.

Gerginliğin bu hale gelmesine göz yummak, hatta ve hatta bu hale gelmesine sebebiyet vermek bana göre suçtur.

İşçiler belki sadece işlerini geri istiyor olabilir ama onları öfke dolu bir kalabalık haline getiren sendikanın acilen soruşturulmaları gerekiyor.

Herkes biliyor ki İzmir halkı hak arayanı da bilir, provokasyonu da…

Dün o kapıların ardında yaşananlar bir eylem değildi.

Dün bizler o kapıların ardında resmen bir eşkıya filmi izledik.

Ve bu film maalesef ki izleyenlerinden en düşük puanı aldı!