Acıların en acısı kendi kendimize çektirdiğimizdir.” Sophokles
Genelde hata yaptığımızda, tökezlediğimizde ya da mükemmel sonuçlar elde edemediğimizde en acımasız eleştiri oklarını kendimize fırlatırız. Kendimizi katı bir şekilde sorgular, yargılar ve başkalarıyla kıyaslayarak cezalandırırız.
Bu gibi durumlarda kendimize olan şefkatli yaklaşımımız kendimize karşı objektif olmamıza, değer vermemize ve kendimizi sevmemize yardımcı olur.
Kendini seven düşünen insanlar bencildir…
Bizlere her zaman paylaşmamız ve kendimizden önce başkalarını düşünmemiz öğütlenir bu nedenle kendine değer vermek, sevgiyle yaklaşmak bencillik, egoistlik ya da kendine acıma hali gibi algılanabilir. Aksine asıl olan “kendimizi sevdiğimiz kadar başkalarını de sevmektir.”
Çünkü kendisini sevmeyen değer vermeyen insanın başkalarına verebilecek sevgisi de enerjisi de çok az olur.
Peki kendime karşı nasıl şefkat geliştirebilirim?
Kendinle can dostunla konuşur gibi konuşmak..
1. kendine karşı nazik olarak
2- İnsan olduğunu ve tüm insanların noksanlıklarının olduğunu kabul ederek
3. Durum ne kadar acımasız, katlanılamaz görünse de içinde olduğu duruma farkındalıkla, yargılamadan yaklaşarak
Kendine şefkat gösterme, zor bir zamanınız olduğunda, kendinizde sevmediğiniz bir şeyi farkettiğinizde, kendinize karşı destekleyici ve anlayışlı bir şekilde yanıt vermeyi içerir.”- Dr. KristinNeff
Zorlandığın bir durumla karşılaştığında“Salaksın, bak yine yapamadın”, “hiçbir şeyi beceremiyorsun”, “seninle ne yapacağım ben” gibi kendini yargılayıp eleştirmek yerine “Bu kez yapamamış olabilirim, ama ben bir insanım ve insanlar hata yapabilir”, “bundan ne öğrenebilirim?” “ben değerliyim ve ne olursa olsun kendimi seviyorum” diyebilmek. Kendi kendinin en yakın arkadaşı olabilmek.
Farkindaligimizi arttiran bir yazı olmus ellerine saglik herkes kendinden biseyler bulabilir
Muhteşem
Great article .This are very goods advises from a proffesional person. Ww should follow them!