Demet Akbağ ve oğlu Ali'ye baş sağlığı diliyorum...
Hayat böyle bir şey… Ansızın gelip çatıyor ayrılık…
Taziyelerin dileklerin hiç bir işe yaramadığını bilerek yine de taziyede bulunuruz. Acının dibe vuruşu ya da sessiz çığlıktır içinde kopan kıyametin. ALLAH kimseyi sevdikleriyle sınamasın. Yarım kalan bir yol hikayesi ömür. Bazen gidenin bıraktığı o boşluk asla dolmuyor hele ki giden çok beyefendi bir insansa, sevilen bir insansa.
Sabırlar diliyorum sevgili Demet Akbağ’a...
Çaresizliğimiz istemeyerek uğurladığımız sevdiklerimiz…
Biz bunu ne zaman anlıyoruz? Ta ki sevdiğimiz bir yakınımızı kaybedince. Ateş düştüğü yeri yakıyor maalesef...
Dışarıdan taziyede bulunmak baş sağlığı dilemek bile üzerken bir de acının merkezi var. İşte orası dışarıdan gözüktüğü gibi olmuyor...
Hayat devam ediyor denir hep ama yarım tatsız ve renksiz devam ediyor. İşte bunları acının merkezinde olduğumuzda anlıyoruz.
Asla unutulmuyor hayat arkadaşı, yol arkadaşı, alışkanlıklar…
Geriye yarım kalan hayatların hüzünlü boşluğu kalakalıyor…
Belki bir şarkı, şiir ya da bir fotoğraf. Devam etmek için bir umut lazım şimdi...
Sevgili Zafer Çika Abimize Allah'tan rahmet diliyorum, ışıklar içinde uyusun...
Sevenlerine ve ailesine sabırlar diliyorum...
Acının tarifi yok...